سامان از تورنتو
من چند ماهی است که اقامت دائم کانادا را گرفته‌ام، اما به تازگی نامه‌ای از وزارت شهروندی و مهاجرت کانادا دریافت کردم که در آن آمده طبق قانون مقابله با ارائه اطلاعات نادرست، باید مواردی را طی یک مهلت ۳۰ روزه پاسخ بدهم و برای آنها بفرستم.
من هیچ اطلاعاتی درباره این قانون ندارم و نمی‌دانم چه اتفاقی منجر شده که این نامه را دریافت کنم. دوستان و آشنایان مواردی را گفته‌اند که مثلا فردی هنگام اپلای کردن برای مهاجرت اطلاعاتی را عمدا یا غیرعمدی اشتباه پر کرده و بعد اقامت PR او باطل شده و به ایران برگشته است.
نمی‌دانم چقدر این موارد درست است، ولی بسیار نگران شده‌ام. ممنون می‌شوم اگر توضیحاتی در این باره بدهید.
پاسخ: پریا اسکویی، مشاور رسمی امور مهاجرت – کانادا
مهمترین نکات این مطلب در یک نگاه
اصل و اساس سیستم کنترل مهاجرت کانادا بر راستگویی است و به همین دلیل، رویکرد بسیار سخت‌گیرانه‌ای در برخورد با ارائه اطلاعات نادرست دارد.
این مساله تا حدی برای کانادا جدیست که قانون مقابله با اطلاعات نادرست، به بعضی از افراد اجازه ورود به کانادا را نمی‌دهد یا حتی اگر به این نتیجه برسد که دارندگان اقامت دائم، اطلاعات غلطی ارائه کرده‌اند می‌تواند آنها را از کانادا اخراج کند. همین سخت‌گیری‌ها باعث شده هر کسی نتواند سر وزارت شهروندی و مهاجرت کانادا را کلاه بگذارد.
با خواندن این مطلب، اطلاعات مفیدی درباره قانون مقابله با اطلاعات نادرست پیدا می‌کنید تا به‌طور ناخواسته مشمول این قانون نشوید.
ماده ۴۰ قانون حمایت از مهاجرت و پناهندگی Immigration and Refugee Protection Act بیان می‌دارد که دارندگان اقامت دائم یا اتباع خارجی، چنانچه مستقیم یا غیرمستقیم اطلاعات مربوط به اجرای قوانین مهاجرتی کانادا را، ارائه ندهند یا این موارد را به‌طور نادرست ارائه دهند، مجاز نیستند به کانادا وارد شوند.
پیامد عمومی ارائه اطلاعات نادرست برای متقاضی مهاجرت این است که برای پنج سال از ورود به کانادا محروم می‌شود و کشور کانادا و اداره مهاجرت این کشور در این مورد، بسیار سختگیرانه برخورد می‌کند.
یک نمونه از رویکرد سختگیرانه کانادا در برخورد با ارائه اطلاعات نادرست
آقای Yograj Singh Bundhel تبعه کشور هند در کشور خود به یک فقره جرم متهم و محکوم شده بود ولی این محکومیت بعدا در دادگاه استیناف لغو شد. به این ترتیب، آقای بوندهل به لحاظ کیفری، غیر مجاز برای ورود به کانادا نبود. به همین خاطر او در فرم‌های مهاجرتی خود، قید کرده بود که هرگز مورد اتهام قرار نگرفته یا بازداشت نشده است.
وزارت شهروندی و مهاجرت، هنگامی که متوجه شد آقای بوندهل قبلا مورد اتهام قرار گرفته است، نامه‌ای به او نوشت و این فرصت را در اختیارش گذاشت که توضیح دهد چرا اطلاعات نادرست ارائه کرده است.
آقای بوندهل در پاسخ گفته بود که در این باره مرتکب یک اشتباه سهوی شده است. افسر مهاجرت، پس از مطالعه‌ی توضیحات، درخواست او را مردود دانست و اعلام کرد که این فرد، به دلیل ارائه اطلاعات نادرست، مجاز به ورود به کانادا نیست.
قاضی دادگاه در حکم خود نوشته است:
«این شکایت آقای بوندهل که افسر مربوطه، باید در نظر می‌گرفت که او در نخستین فرصت اشتباه خود را پذیرفته است، قابل پذیرش نیست. آقای بوندهل تنها زمانی به واقعیت‌ها اقرار کرد که با آنها مواجه شد.
این حالت معادل با وضعیتی نیست که یک متقاضی، پیش از آشکار شدن اشتباه خود، یا در حالی که پرونده او پیشاپیش حاوی اطلاعات درست نیست، به اشتباه خود اقرار نماید.
در چنان شرایطی، احتمال نتیجه‌گیری مثبت از سوی افسر مربوطه بالاتر است، چرا که آسان‌تر می‌توان پذیرفت اشتباه پیش‌آمده سهوی بوده و در نتیجه یک حذف عمدی اتفاق نیفتاده است».
قاضی دادگاه در حکم خود به پرونده دیگری اشاره کرده است. آقای Khan تبعه هندوستان و همسرش برای خود و چهار فرزندشان درخواست اقامت دائم تحت عنوان Skilled Worker کرده و در فرم‌های خود نوشته بودند که هر چهار فرزند، فرزند مشترک آنهاست.
افسر پرونده که با توجه به تاریخ‌ها و تولد فرزندان درباره درستی این اطلاعات تردید کرده بود از آنها مدارک بیشتری خواست که بعد آنها اطلاعات را تصحیح کردند و گفتند که سه تا از این فرزندان از ازدواج پیشین شوهر خانواده است.
در حکم دادگاه هم همین نکته مورد اشاره قرار گرفته است، جایی که قاضی Anne Mactavish می‌نویسد: «ارائه اطلاعات نادرست در این پرونده برای درخواست اقامت دائم صورت گرفته است؛ درخواستی که توسط افسر مربوطه تحت بررسی قرار داشته است. در چنین شرایطی، این واقعیت که ارائه اطلاعات نادرست توسط متقاضی و قبل از تصمیم‌گیری نهایی درباره درخواست آنها صورت گرفته است، کمکی به آنها نخواهد کرد.»
به عبارت دیگر، دادگاه در این پرونده نتیجه گرفت که چنان برداشتی به موقعیت‌هایی خواهد انجامید که در آنها افراد عامدانه اطلاعات مربوط به شرایط خود را به صورت نادرست ارائه خواهند کرد.
با این وجود، چنین برداشتی که اگر آنها درست قبل از صدور رای، اطلاعات خود را تصحیح کنند از مجازات رهیده و غیر مجاز به ورود به کشور تشخیص داده نخواهند شد، نه تنها سوءاستفاده از قانون را تشویق خواهد کرد، بلکه الزام قانونی ارائه اطلاعات صحیح در درخواست‌ها را نیز نادیده می‌گیرد.
نگرانی‌های دادگاه درباره خان، به قدر کفایت توسط واقعیت‌های پرونده او به نمایش گذاشته شده است، چرا که متقاضیان، تنها زمانی اقدام به روشنگری کردند که می‌دانستند دروغ‌های آنها به زودی از طریق آزمایش ژنتیک لو خواهد رفت.
بر اساس آنچه گفته شد، من متقاعد شده‌ام که این نتیجه‌گیری افسر مربوطه، که متقاضیان این پرونده واقعیت‌های اساسی مرتبط با موضوع را که می‌توانسته است در اجرای قانون ایجاد اشکال نماید، به شکل نادرست ارائه کرده‌اند، براساس اسناد پیش روی او، نتیجه‌گیری معقولی بوده است.
اهمیتی که سیستم کنترل مهاجرت کانادا برای راستگویی قائل است
واقعیت این است که سیستم کنترل مهاجرت کانادا اتکای زیادی به راستگویی کسانی دارد که می‌خواهند به اینجا بیایند. کسانی که با هدف افزایش شانس خود برای ورود به کانادا، گذشته خود را به شکل نادرستی جلوه می‌دهند یا از ارائه اطلاعات اساسی خودداری می‌کنند، از نظر کانادا شایستگی بررسی‌های ویژه را ندارند.
پیامدهای این وضعیت برای آقای بوندهل، بی‌گمان جدی خواهد بود، اما همه اینها نتیجه عدم ارائه اطلاعات اساسی توسط خود اوست.
یکپارچگی کنترل کانادا بر مرزهایش، مستلزم آن است که متقاضیان، صداقت کامل از خود نشان دهند و همچنین این تعهد، به‌صورت سختگیرانه به اجرا گذاشته شود. تصمیم افسر مربوطه تحقق‌بخش این اصل مهم بوده و از هر نظر، معقول و قابل پذیرش است.
اگر در پر کردن فرم‌ها اطلاعات نادرست داده شود، اسپانسر مقصر است یا متقاضی؟
اگر کسی که اسپانسر یک فرد خارجی است، مرتکب ارائه اطلاعات نادرست شود، در این حالت آن فرد خارجی است که غیر مجاز به ورود تشخیص داده خواهد شد.
در سال ۲۰۱۸، دادگاه فدرال کانادا، در پرونده Lin علیه دولت کانادا، رای داد که سازمان خدمات مرزی کانادا می‌تواند در چنین موقعیت‌هایی، روند اخراج اسپانسر را آغاز نماید؛ تصمیمی که تا لحظه نوشتن این مطلب، تحت فرجام‌خواهی است.
دارندگان اقامت دائم هم مشمول قانون مقابله با اطلاعات نادرست می‌شوند
مهم است که به یاد داشته باشید قانون مقابله با ارائه اطلاعات نادرست، شامل دارندگان اقامت دائم و همچنین اتباع خارجی می‌شود.
یک فرد دارای اقامت دائم، چنانچه مرتکب ارائه اطلاعات نادرست شود، ممکن است از کانادا اخراج شود یا این که اقامت دائم خود را از دست بدهد.
اگر مشاور یا وکیل مهاجرت در پر کردن فرم‌ها دروغ بگوید یا اشتباه بکند
اگر شخصی از خدمات یک مشاور یا وکیل غیرمجاز و یا بی‌مسئولیت مهاجرت استفاده کند و آن فرد در پر کردن فرم‌ها دروغ بگوید یا اشتباه بکند، شخص متقاضی نمی‌تواند ادعا کند که او در جریان نبوده و فایل توسط مشاور یا وکیل تهیه شده است. در این حالت، کسی که مورد تنبیه قرار می‌گیرد، خود متقاضی است.
پس از آنکه وزارت شهروندی و مهاجرت کانادا IRCC ادعای ارائه اطلاعات نادرست را مطرح کرد، دیگر صرف پس گرفتن درخواست از سوی متقاضی، کافی نخواهد بود.
همانطور که دادگاه فدرال در پرونده شکایت شخصی به نام Ersi Zhang علیه اداره مهاجرت، اشاره کرده است، «چنان رویکردی متقاضیان را ترغیب خواهد کرد که اطلاعات اساسی را به شکل نادرست ارائه کنند، با این اطمینان خاطر که اگر حقه آنها بعدا آشکار شد، به سادگی تقاضای خود را پس خواهند گرفت».
برای آنکه IRCC نتیجه بگیرد که کسی مرتکب ارائه اطلاعات نادرست شده است، ضروری است که ارائه این اطلاعات نادرست، واقعا پتانسیل سوق دادن افسر مربوطه به یک تصمیم‌گیری اشتباه را داشته باشد و اجرای قانون مهاجرت و پناهندگی را دچار خطا کند.
در پرونده شکایت Murugan علیه اداره مهاجرت کانادا، دادگاه فدرال به این نتیجه رسید که حذف یک مورد مخالفت با ویزای توریستی، نمی‌تواند منجر به خطا در اجرای قانون فوق شده باشد.
در این پرونده یک پدر و دختر شهروند سریلانکا هنگام اقدام برای دریافت PR، پرسشی را به اشتباه پاسخ داده بودند. پرسش این بود که آیا آنها هیچ گاه برای دریافت ویزای کانادا اقدام کرده‌اند که درخواست آنها رد شود. آنها هر دو پاسخ نه را علامت زده بودند که واقعیت نداشت.
ناهمخوانی بین گفته‌های متقاضی در مصاحبه و موارد مندرج در درخواست‌نامه
اگر IRCC باور داشته باشد که بین آنچه متقاضی در مصاحبه هنگام ورود گفته است، با آنچه در درخواست‌نامه‌اش اظهار کرده است، ناهمخوانی وجود دارد، در این حالت انصاف در رویه‌های کاری، IRCC را ملزم می‌کند که دست‌کم متقاضی را از این نگرانی کلی آگاه سازد و حتی، عین جملاتی را که ادعا می‌شود در نقطه ورود بیان شده است، در اختیار متقاضی قرار دهد.
دادگاه فدرال وظیفه مشابهی را در ارتباط با ادای جملات ناهمخوان در مصاحبه‌های اسپانسری همسری، هم تشخیص داده است. با وجود این، هیچ الزامی وجود ندارد که به‌طور مشخص اعلام شود که یک افسر، احتمال می‌دهد که کسی مرتکب ارائه اطلاعات نادرست شده باشد.
تفاوت ناکافی بودن شواهد و ارائه اطلاعات نادرست
تفاوت مهمی بین ناکافی بودن شواهد و ارائه اطلاعات نادرست وجود دارد. با آنکه افسران غالبا می‌توانند نتیجه بگیرند که شواهد کافی برای اثبات واجد شرایط بودن متقاضی وجود ندارد، چنین وضعیتی، با ارائه اطلاعات نادرست، فرق دارد.
درخواست ویزا را باید به‌صورت کلی ارائه داد
درخواست ویزا را باید در کلیت آن، مورد بررسی قرار داد و نباید آن را بخش بخش کرد، به‌ویژه حالا که می‌دانیم ارائه اطلاعات نادرست، چه پیامدهای جدی و مهمی به دنبال دارد. به عبارت دیگر، هنگامی که ارائه اطلاعات نادرست در بخشی از درخواست اتفاق افتاده باشد، اما همان حقیقت در بخش دیگری بیان شود، ممکن است حکم به ارائه اطلاعات نادرست از سوی متقاضی، منصفانه نباشد.
با توجه به پیامدهای جدی و ماندگار حکم به ارائه اطلاعات نادرست، افسران باید هوشیارانه عمل کنند و مطمئن باشند که نتیجه‌گیری آنها بر پایه‌های استوار، بنا شده است.
نوعا، شایسته نیست که افسران، صرفا با این توجیه که در کشور خاصی دسترسی به اسناد غیر موثق آسان است، ارزش لازم را برای مدارک مستند قائل نشوند. طبق رای یک دادگاه در مورد یک پرونده، عدم اشاره به رد ویزا از سوی ایالات متحده، در درخواست اقامت موقت، ارائه اطلاعات نادرست به حساب می‌آید.
شرایط کسی که تحت تکفل دیگری است و اطلاعات نادرست ارائه کرده است
طبق رای دادگاه فدرال در پرونده دیگری، چنانچه یک فرد دارای اقامت دائم تحت تکفل یک متقاضی اصلی، به کانادا آمده باشد و آن متقاضی اصلی، واقعیت‌های اساسی را در درخواست ورود خود به‌طور نادرست ارائه کرده باشد، فرد تحت تکفل نیز به دلیل ارائه غیرمستقیم اطلاعات نادرست، غیر مجاز به ورود شناخته خواهد شد.
وقتی دروغ در حدی نیست که ارائه اطلاعات نادرست به شمار آید
چنانچه یک متقاضی در دو درخواست خود دروغ گفته باشد و یک افسر ویزا در یکی از درخواست‌ها، تشخیص بدهد که دروغ او در حدی نیست که ارائه اطلاعات نادرست به شمار آید، اصل اعتبار امر مختوم، افسران ویزا را از تعقیب کیفری آن فرد، به خاطر ارائه اطلاعات نادرست در درخواست دوم، باز نخواهد داشت.
طبق رای دادگاه فدرال، در پرونده یوسف در مقابل دولت کانادا (وزارت شهروندی و مهاجرت)، عدم افشای اطلاعات موجود در پروفایل لینکدین در درخواست مهاجرت، ارائه اطلاعات نادرست به شمار خواهد آمد.
سخن آخر آنکه در چند مورد از آراء دادگاه فدرال، با استناد به پاراگراف ۲۸ از پرونده Goburdhun در مقابل دولت کانادا (وزارت شهروندی و مهاجرت)، خلاصه‌ای از نحوه کارکرد تشخیص مجاز نبودن به دلیل ارائه اطلاعات نادرست، آورده شده است.
این بخش با اندکی ویرایش و حذف نقل قول‌ها، در ادامه آورده شده است:
ماده ۴۰ (Section 40) قانون Immigration and Refugee Protection Act در کانادا به مواردی می‌پردازد که ارائه اطلاعات نادرست توسط متقاضی مهاجرت باعث رد صلاحیت و حتی سلب اقامت از او می‌شود.
ماده ۴۰ با عباراتی فراگیر بیان شده است، تا موارد ارائه اطلاعات نادرست را حتی اگر توسط طرف‌های دیگری صورت گرفته باشد ــ از جمله توسط یک مشاور امور مهاجرت، بدون اطلاع متقاضی ــ در بر گیرد.
استثنای این قاعده محدود بوده و تنها شامل شرایط واقعا فوق‌العاده‌ای می‌شود که در آن، متقاضی حقیقتا و به شکل موجهی باور داشته است که اطلاعات مهم را به شکل نادرست ارائه نکرده است و اطلاع از ارائه اطلاعات نادرست، ورای حوزه کنترل متقاضی بوده است.
هدف از ماده ۴۰ ممانعت از ارائه اطلاعات نادرست و حفظ یکپارچگی فرایند مهاجرت است. مسئولیت تحقق این هدف، بر دوش متقاضی گذاشته شده است تا از کامل و دقیق بودن درخواست خود، اطمینان حاصل نماید.
متقاضی موظف است که هنگام ارائه درخواست خود برای ورود به کانادا، از هر نظر اطلاعات کامل، صادقانه و موثقی را تسلیم کند. از آنجا که متقاضی مسئول محتوای درخواستی است که ارائه می‌دهد، باور او به این که واقعیت‌های مهم را به شکل نادرست ارائه نکرده است، نمی‌تواند توجیه‌پذیر باشد، چرا که او از مرور دوباره درخواست خود و اطمینان از کامل و صادقانه بودن اسناد، قبل از امضای آنها، خودداری کرده است.
برای تشخیص آنکه ارائه اطلاعات نادرست صورت گرفته در یک پرونده، اساسی بوده است یا خیر، باید به عبارات ماده قانونی مربوطه و هدف اصلی آن توجه نمود. لازم نیست که ارائه اطلاعات نادرست مورد نظر، تعیین‌کننده یا سرنوشت‌ساز باشد. همینکه به اندازه کافی مهم باشد که روی فرایند تاثیر بگذارد، اساسی به حساب خواهد آمد.
