کاناداییهایی که برای مدتهای طولانی از همسران و پارتنرهای خود، که ملیت کانادایی ندارند دور افتادهاند، به دولت فدرال برای اقدامی در این مورد، فشار میآورند.
شیوع کرونا مشکلات را در برنامه اسپانسرشیپ همسران و شرکای عرفی (common-law) پررنگتر کرده است. صدور ویزای اقامت موقت (TRV) برای همسران افراد کانادائی مستلزم این است که آنها ثابت کنند که در انتهای مدت اقامت مجازشان، اگر درخواست اقامت دائمی آنها تائید نشود، کانادا را ترک خواهند کرد.
بسیاری از کاربران ایرانی هم در شبکههای اجتماعی موارد مشابهی را گزارش دادهاند.
سایت ICMohajer که اخبار و گزارشهای مهاجرت به کانادا را دنبال میکند از دردسرهای همسران خارجی کانادائیها و اعتراضاتی که این آخر هفته در این رابطه در شهرهای مختلف کانادا صورت گرفته گزارش میدهد.
اگرچه همسران خارجی کاناداییها از قوانین محدودیت سفر مستثنی هستند، شرایط کرونا امکان به هم پیوستن زوجها را سختتر کرده است. ارائهکنندگان خدمات مرتبط با مهاجرت مانند مراکز بیومتریک در سراسر دنیا تعطیل هستند یا ساعات کمتری فعالیت میکنند و باعث میشوند که پروسه مهاجرت بیشتر طول بکشد.
زوجهای نامزد که واجد شرایط وضعیت شریک قانونی (common-law) نیستند، بیش از همه این فشار را احساس میکنند. نامزد خارجی مشمول محدودیتهای مسافرتی است و اداره مهاجرت، پناهندگان و شهروندی کانادا (IRCC) ازدواجهای مجازی را به منظور مهاجرت به رسمیت نمیشناسد.
این آخر هفته، اعتراضاتی در شهرهای مختلف مثل ادمونتون، مونترال، تورنتو و ونکوور، صورت گرفت.
طوماری توسط Jenny Kwan عضو پارلمان شکل گرفت که به امضای ۵۷۰۰ نفر رسید که خواهان صدور ویزای اقامت موقت ویژه بودند تا به همسران و فرزندان آنها اجازه دهد که به شریک کانادایی خود بپیوندند.
وزیر مهاجرت به نامه Kwan پاسخ داده و اقدامات این دپارتمان را نام برده است از جمله تمدید ضربالاجلها برای ارسال مدارک، دادن زمان بیشتر به متقاضیان اقامت دائم برای اقدام و همینطور امکان دریافت اقامت موقت در زمان انتظار برای تایید اقامت دائم.
Kwan با انتشار نامه وزیر در فیسبوک نوشته: «فرایند فعلی به شکل واضحی، ناکافی است و مانع از پیوستن زوجها در زمان مناسب میشود.»
یادآور میشود بسیاری از کاربران ایرانی شبکههای اجتماعی هم در پستهائی دردسرهای خود را با پروسه مهاجرت برای پیوستن به زوجهای خود در کانادا تشریح کردهاند.