«امان صدیقی»، یکی از ده‌ها مهاجر ایرانی موفقی است که با بهره‌گیری از تخصص و تجربه‌اش در ایران، زندگی ایده‌آل و خوبی برای خود و خانواده‌اش در کانادا ساخته است. او نه پزشک سرشناسی است و نه مهندس و دانشمند. «امان صدیقی»، از کارشناسان امور کشاورزی ایران بود که حالا صاحب دو مزرعه بزرگ سبزیجات و صیفی‌جات ارگانیک جزیره پرنس ادواردز (P.E.I) است. به گفته خودش با پشتکار و علاقه تمام نشدنی‌اش، توانسته بخشی از بهشت را در این منطقه روی زمین بیاورد. «صدیقی» که با استخدام ۵ کارگر در مزارعش به نوعی علاوه بر عنوان مهاجر موفق، کارآفرین نیز به شمار می‌رود، در گفت و گو با شبکه CBCNews، درباره تجارت پرسود خود و اهداف و آرزوهایش صحبت کرده است.
از دامداری تا پرورش هندوانه سبزی‌ها و میوه‌های رنگارنگ
«امان صدیقی» در سال ۲۰۱۰، پس از ورود به کانادا در جزیره پرنس ادواردز مشغول دامپروری شد. او آن روزها نیاز به سرمایه داشت و برای دیگران کار می‌کرد.
تلاش این مرد ایرانی، ۴ سال بعد نتیجه داد و در سال ۲۰۱۴، توانست زمین کشاورزی را در «بروکفیلد» خریداری کرده و برای خودش کار کند. او حالا بعد از گذشت ۴ سال صاحب دو زمین کشاورزی به مساحت ۴۳ هکتار (۱۰۷ جریب) است و ۵ نفر نیز برایش کار می‌کنند.
محصولات مزارع این ایرانی موفق که با نام تجاری A-OK Gardens (مخفف Aman Organic Kitchen Gardens) به معنای «مزارع ارگانیک امان» به فروش می‌رسد، شامل سبزیجات، هندوانه، انواع میوه‌ها و صیفی‌جات است.
مردی که عاشق کارش است
این مهاجر ایرانی که معتقد است کارش سال به سال پررونق‌تر شده است، می‌گوید: «من عاشق کارم هستم و همه محصولاتم را با همین احساس پرورش داده و نگهداری می‌کنم. محصولات مزارع من هیچ آفت‌کش یا سمی ندارد و به جرات می‌توانم بگویم گاهی از برداشت محصول تا سرو آن حدود سه ساعت طول می‌کشد.»
او می‌گوید: «من بیشتر سال‌هایی که در ایران بودم، به عنوان کارشناس امور کشاورزی تحقیق و پژوهش می‌کردم و حالا دانشم را در اینجا به کار گرفته و بهترین محصول را برداشت می‌کنم.»
وقتی خستگی بی‌معنا می‌شود
«امان» بعضی روزها از طلوع تا غروب خورشید سر زمین مشغول کار است اما این مساله برایش آزاردهنده نیست: «وقتی عاشق کارت باشی، خستگی برایت معنا ندارد. خاک این منطقه فوق‌العاده حاصلخیز است و بسیاری از صیفی‌جات، سبزی‌ها و میوه‌ها به راحتی در آن عمل می‌آید. شاید اغراق‌آمیز باشد اما من اینجا را بهشت روی زمین می‌دانم.»
او کانادا را کشوری امن می‌خواند و ادامه می‌دهد: «من همیشه در جست و جوی جایی امن برای خانواده‌ام بودم و از کودکی به آن فکر می‌کردم. حالا اینجا در بروکفیلد، کنار همسر، پسر جوان و دختر ۱۷ ساله‌ام این امنیت را با همه وجودم حس می‌کنم.»
هدف نانوشته؛ حفظ محیط زیست برای آیندگان
مزارع «امان» در کنار یک بزرگراه پرتردد قرار دارد.
این کشاورز ایرانی با اشاره به حرکت منظم و پیوسته خودروهای عبوری می‌گوید: «روزانه صدها خودرو از اینجا عبور می‌کنند. دیدن این منظره به ما یادآوری می‌کند که باید نسبت به آلودگی محیط زیست هوشیار باشیم. شرایط آب و هوایی و اقلیمی در حال تغییر است اما ما، کشاورزان در پاکسازی این محیط نقش موثری داریم. بدون شک می‌پرسید؛ چگونه؟ … جواب این سوال سخت نیست؛ اگر می‌خواهیم میزان دی‌اکسیدکربن هوا کم شود باید مزارع‌مان را پربارتر کنیم. همچنین وقتی در هر منطقه‌ای گیاهان ارگانیک تولید شود، رفت و آمدها کمتر شده و همین موضوع میزان آلاینده‌ها را نیز کاهش می‌دهد. به عقیده من، ما به عنوان انسان، وظیفه داریم محیط زیست را برای نسل آینده، پاک نگه داریم.»
قراردادی بدون تاریخ انقضا
«امان صدیقی»، محصولات خود را با رستوران‌ها یا عمده‌فروش‌های محلی معامله می‌کند که بخاطر کیفیت محصولاتش، همه مشتری ثابت او هستند. یکی از این خریداران پر و پا قرص، رستوران Papa Joe’s در شارلوت تاون است.
«جوانا جابور»، از مالکان این رستوران می‌گوید: «انگار همین دیروز بود که «صدیقی» با جعبه‌ای برای فروش محصولاتش، با ما پای میز معامله نشست. حدود 5 سال قبل بود. وقتی او با آن جعبه کوچک وارد رستوران شد، هیچ تصوری از گستردگی کارش نداشتیم. همه‌مان فکر می‌کردیم او باغچه کوچکی دارد و محصولاتش را برای فروش این ور و آن ور میبرد. حالا که به عقب نگاه می‌کنیم می‌فهمیم که «صدیقی» در واقع در آن سال‌ها یک ایده را پرورش می‌داد و ما برای کار او احترام زیادی قائل هستیم. از همان سال، او هر هفته ما را با محصولات جدیدش غافلگیر می‌کند و مشتاقانه در انتظار ملاقات او هستیم.»
«جابور» ادامه داد: «محصولات او زیبا هستند و «صدیقی» با افتخار و غرور درباره آنها صحبت می‌کند. او برای کارش ارزش قائل است و به همین خاطر حتی گاهی از سرآشپز رستوران، درباره نوع یا سایز برخی از سبزی‌ها و میوه‌ها برای غذاها و دسرهای مختلف سفارش می‌گیرد.»
خوشبین و امیدوار به آینده
مهاجر موفق ایرانی به آینده خوشبین است: «می‌خواهم مزرعه‌ام را توسعه دهم تا افراد بیشتری را بتوانم استخدام کنم. من به آینده خوشبینم و دوست دارم محصولات جدیدتری را پرورش دهم. امیدوارم دولت کانادا به ما کمک کند تا بتوانیم دیگر مهاجران را نسبت به راز و رمزهای مهاجرت و تجارت موفقیت‌آمیز در جزیره پرنس ادواردز آگاه کنیم تا روز به روز شرایط بهتری داشته باشیم.»
این مطلب نخستین بار، توسط خانم پریا اسکوئی مشاور امور مهاجرت در کانادا، در تاریخ ۱۹ اکتبر ۲۰۱۹ در شماره ۱۶۳ هفته‌نامه‌ی آتش چاپ تورنتو منتشر شده است. این شماره نشریه را می‌توانید از اینجا دانلود کنید. لینک مطلب هم در سایت آتش اینجاست.
[custom-related-posts]
