منصور از شیراز: من ۱۵ سال است در ایران، بیزینس خود را دارم و دوست دارم به‌خاطر شرایط تحصیلی دو فرزندم، به کانادا مهاجرت کنم. آیا می‌توانم از طریق شرایط خود اشتغالی، به کانادا مهاجرت کنم؟ برای این کار باید چه شرایطی داشته باشم؟ ممنون می‌شوم مرا راهنمایی کنید چون دوستانم صحبت‌های زیادی در این باره می‌کنند و نمی‌دانم این شرایط دقیقا چگونه است.
موضوع اقدام برای مهاجرت از طریق خود اشتغالی، یکی از پرطرفدارترین راه‌ها برای مهاجرت به کاناداست. این سوال بسیاری از کسانی است که بیزینس‌های خود اشتغالی self employed business دارند و مایلند در کانادا نیز فعالیت داشته باشند و به این کشور مهاجرت کنند.
آنچه باید بدانیم این است که برنامه‌ی مهاجرتی فعلی کانادا گزینه‌های بسیار محدودی پیش روی افراد خود اشتغال می‌گذارد.
اینها گزینه‌های مهاجرتی کسانی است که بیزینس‌های خود اشتغالی دارند.
کانادا در واقع ردیف مهاجرتی خاصی برای خویش‌فرمایان Self Employed یا (SE) دارد. اما ردیف SE یک ردیف درخواستی از پیش‌تعریف شده است و تنها شامل متقاضیانی می‌شود که در زمینه‌های هنر و فرهنگ، ورزش‌های قهرمانی یا کشاورزی، خود اشتغال باشند.
این ردیف بسیار محدود کننده است و به روی تمام افراد خود اشتغال باز نیست. نمونه‌ی مشاغلی که در تعاریف اشتغال SE قرار می‌گیرد، شامل موارد زیر است:
متقاضی باید ثابت کند در پنج سال گذشته، دست‌کم دو سال فعالیت خود اشتغالی داشته، و از آن فعالیت تعریف‌شده به اندازه‌ی کافی درآمد داشته که بتواند از خود و خانواده‌اش حمایت کند.
نمی‌توان برای رسیدن به حداقل مورد نیاز دولت، درآمدی را که از طریق این بیزینس دارید، با درآمد حاصل از مشاغل دیگر ترکیب کنید.
اداره مهاجرت کانادا، سیستم امتیازدهی مخصوصی برای خود اشتغالی طراحی کرده است و متقاضیانی واجد شرایط شناخته می‌شوند که دست‌کم ۳۵ امتیاز به دست آورند.
بیشترین امتیازها به تجربه‌ی کاری تعلق می‌گیرد و هر متقاضی SE که پنج سال تجربه داشته باشد (و در تمام آن پنج سال درآمد کافی کسب کرده باشد) تنها از طریق معیار تجربه خواهد توانست ۳۵ امتیاز مورد نیاز را کسب کند.
با آنکه برای افراد خود اشتغال امکان مهاجرت به کانادا وجود دارد، اما تعداد مشاغلی که تحت پوشش این روش قرار می‌گیرد بسیار محدود است.
کانادا همچنین از ردیف‌های مهاجرتی ویزای استارت‌آپ و مرکز رشد business incubator نیز برخوردار است. مراکز رشد، از طریق کمک‌های مالی و تجاری، به بیزینس‌ها کمک می‌کنند تا به موفقیت برسند. اما اینها نیازمند سرمایه‌گذاری یک صندوق سرمایه‌های خطرپذیر کانادایی، سرمایه‌گذار فرشته Angel investor یا مرکز رشد است. صندوق‌های سرمایه‌گذاری خطرپذیر، بر روی استارتاپ‌هایی سرمایه‌گذاری می‌کنند که ریسک موفقیت بالایی دارند. سرمایه‌گذار فرشته نیز به سرمایه‌گذاری گفته می‌شود که در چند استارتاپ و بیزینس نوپا سرمایه‌گذاری می‌کند اما دخالت زیادی در این بیزینس‌ها ندارد. استقبال از این برنامه‌ها، چه از سوی سرمایه‌گذاران کانادایی و چه کامیونیتی مهاجران صاحب بیزینس، بسیار اندک بوده است.
اگر در حال حاضر در کشور دیگری صاحب بیزینس هستید، یک گزینه آن است که شعبه یا شرکت تابعه یا شرکت وابسته‌‌ای در کانادا تأسیس و یک اجازه‌ی کار درون‌شرکتی دریافت کنید. این کار به صاحبان کسب و کار اجازه می‌دهد که به شکل نسبتاً سریعی به کانادا بیایند و فعالیت‌های خود را در این کشور آغاز کنند.
اگر شما این شرایط را به وجود آورید و از آن استفاده کنید، پس از آن می‌توانید از Service Canada درخواست یک ارزیابی تأثیر بازار کار Labour Market Impact Assessment یا (LMIA) «مالک-متصدی» داشته باشید. LMIA تأییدیه‌ای از جانب Service Canada است که نشان می‌دهد کسب و کار شما برای بازار کار کانادا مفید است و می‌تواند از یک درخواست برای اقامت دائم تحت رده‌ی نیروی کار ماهر فدرال حمایت کند.
با این حال، ضروری است که از لحاظ آموزش، سن، مهارت‌های زبان و تجربه‌کاری نیز از معیارهای ردیف نیروی کار ماهر برخوردار باشید تا بتوانید LMIA را به دست آورید.
این مطلب نخستین بار، توسط خانم پریا اسکوئی مشاور امور مهاجرت در کانادا، در تاریخ ۱۷ فوریه ۲۰۱۷ در شماره ۷۶ هفته‌نامه‌ی آتش چاپ تورنتو منتشر شده است. این شماره نشریه را می‌توانید از اینجا دانلود کنید. لینک مطلب هم در سایت آتش اینجاست.
